پندار نیک، گفتار نیک، کردار نیک zoroastrian zarathustra

در حدود پنج هزار سال پیش، در سرزمینی که امروزه به نام ایران شناخته می‌شود، زرتشت با دیدگاهی عمیق به زندگی می‌پرداخت. او بنیان‌گذار دین زرتشتی و همچنین مَزدَیَسنا به معنای رهروانی که در جستجوی حکمت هستند، بود.او به عنوان یک رهبر معنوی و فیلسوف، اصولی را برای زندگی ارائه کرد که هنوز هم در فرهنگ و اندیشه ایرانیان و دیگر ملت‌ها تأثیرگذار است. پس از درگذشت زرتشت، ایده‌های او به دو مسیر اصلی ادامه یافتند: دین زرتشتی و عرفان زرتشت یا مَزدَیَسنا. این دو مسیر اصلی در زمان‌های بعدی به تدریج تکامل یافتند و تاثیرات گسترده‌ای روی فکر و فلسفه‌های بشر داشتند

**دین زرتشتی (Zoroastrianism):** این مسیر ادامه‌ی دینی زرتشت بود که در آن به اصول و آیین‌های مذهبی زرتشت پایبند بودند. این شامل اعتقادات به خدای یگانه (اهورامزدا)، مفهوم دو جنگ بین خیر و شر (اهورا مزدا و آنغری منیو)، اخلاقیات و عمل بهترین انتخاب را برای رسیدن به خوشبختی و نجات دنیوی و اخروی، و روزگار میلادی‌شماری و جشن‌ها و مراسم مذهبی مرتبط با آیین‌های زرتشتی بود

 **عرفان زرتشتی یا مَزدَیَسنا (Mazdakism):** اصول عرفان زرتشت، که به عنوان مَزدَیَسنا نیز شناخته می‌شود، پس از درگذشت زرتشت به عنوان یکی از مسیرهای تفکر و فلسفه ادامه یافت. این اصول نه تنها تأثیر گسترده‌ای از فیلسوفان یونانی مانند فیثاغورس، ارسطو، و افلاطون گذاشت، بلکه از عرفان یهودیت (کابالا)، بخشی از عرفان بودایی و سوفیانی مانند سهروردی نیز تاثیر مهمی گذاشت

عبارت "فیلاسوفی" (philosophy) از معنی "عشق به حکمت"  از  "مَزدَیَسنا"  گرفته شده است. این عبارت به دوران یونان باستان بازمی‌گردد و اصطلاح "فیلسوف" به افرادی اطلاق می‌شود که به دنبال دانش، حقیقت، و حکمت جستجو می‌کنند. اصطلاح "مَزدَیَسنا" که از زبان زرتشت گرفته شده است، به معنای "پیروان حکمت" یا "معشوقان حکمت" می‌باشد. این اصطلاح بیشتر به افرادی اشاره دارد که به دنبال یافتن حقیقت‌ها، درک عمیق تر از واقعیت‌ها، و توسعه‌ی ذهنی و روحی هستند

به طور کلی، عبارت "فیلاسوفی" و "مَزدَیَسنا" از دیدگاه‌های مختلفی به معنی جستجوی حقیقت و حکمت است و هر دو این اصطلاحات به مفهومی گسترده‌تر از تنها دانش‌افزایی و دستیابی به دانش‌های مخصوصه اشاره می‌کنند، بلکه به معنای یافتن معنا و زندگی با آگاهی 

عمیق‌تر و ترکیبی از دانش، اخلاق، و فهم می‌باشند.

در مفهوم عرفان زرتشت، که به عنوان مَزدَیَسنا شناخته می‌شود، بر اصولی تأکید شده است که به دنبال جستجوی کار درونی و تحقق انسانی می‌پردازند. این اصول از سنت‌های شفاهی دیرپا به وجود آمده‌اند و از دوران زرتشت به نسل‌ها منتقل شده‌اند. اصحاب دلبسته به حلقه درونی زرتشت، مانند مغان، این آموزه‌ها را از زرتشت آموختند و سپس آن را به دیگران منتقل کردند. در این مفهوم، زرتشت با صراحت خداوند را یگانه و منبع هوش و حکمت الهی اعلام کرده است. وقتی ما با این خزانه مقدس درونی پیوند می‌خوریم و آن را پرورش می‌دهیم، به دنبال دستیابی به «مزداییت» از طریق خودآگاهی و خود پالایی هستیم که از آن به عنوان هورواتات یا کمال و تحقق یاد می‌شود.

  سفر روحانی ما، ریشه در آموزه‌های عرفانی دارد، مسیری است که در آن از سطحی از خود کمتر آگاه به سوی خودی بالاتر و آگاهی عمیق‌تر گام برمی‌داریم. زرتشت به دنبال گسترش آگاهی انسان‌ها بود تا آن‌ها بتوانند بر اساس درک و حکمت خود، انتخاب‌هایی آگاهانه داشته باشند.

مغانها، که به عنوان شاگردان نزدیک زرتشت محسوب میشدند، این آموزه‌ها را مستقیماً از او آموختند و در طول قرن‌ها به دیگران منتقل کردند. آنها نه تنها از آموزه‌های زرتشت استفاده کردند بلکه آنها را برای توسعه فرهنگ و اندیشه خود و دیگران به کار بردند. این نشان می‌دهد که تاثیر و ارزش آموزه‌های مزدیسنا به میزان قابل توجهی بر جامعه‌ها و فرهنگ‌های مختلف داشته است و همچنان نقش مهمی در زندگی انسان‌ها ایفا می‌کند 

به سمت من بیایید، شما که بهترین‌ها و صاحبان حکمت هستید، خود را به من بشناسانید تا حرف‌هایم تنها به گوش انجمن مغان نرسد، بلکه دیگران هم بشنوند

(گات‌ها: فصل 7-33)

زرتشت، پیامبر ایران باستان و بنیان‌گذار مزدیسنا، مزدا را نماد حکمت و برترین هوش معرفی کرد. او اعتقاد داشت که انسان‌ها با افزایش حکمت درونی، می‌توانند به سطحی از آگاهی و هوش نزدیک به مزدا دست یابند. زرتشت تشویقمان کرد که به سمت کمال و خودشناسی، معروف به "هورواتات"، و پاکسازی درونی پیش رویم. او با ارائه این اصول، به ما انگیزه داد تا در جهت تحول شخصی و رشد روحانی پیش برویم و به دستیابی به حکمت و بلوغ درونی کوشش کنیم

کمال و جاودانگی، دو بخشش بزرگ از توست. خداوند من، راهی به سوی نور روح و درون را برای مردم می‌گشاید

(گات‌ها: فصل 11-34)

رشد شخصی یک سفر دائمی است. ما باید همیشه به دنبال بهبود باشیم، نه اینکه به حالت فعلی خود راضی بمانیم. زرتشت نخواست مردم از ادیان یا سنت‌های خود دست بکشند؛ بلکه خواست آنها را با حکمت و نیکی به هم نزدیک‌تر کند. او ما را به زندگی کردن با "اندیشه‌های نیک، گفتارهای نیک، و کردارهای نیک" فراخواند، فارغ از تفاوت‌های ظاهری یا باورهایمان